Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijStemme: Sal ick noch langh in heete tranen. Of, Leert my, ô Heer, uw' wegen kennen.1. WIe sich met Jesus wil versellen
In vriendelijcke maetschappy,
Moet 's levens wandel soo aenstellen:
Dat Jesus dien gevalligh zy.
Door het soet en suur, Tegens natuur,
Moet hy sich laten leyden, of 't schoon smert:
Eer iemandt Iesus lief Discipel werdt.
2. Die Iesus boesem-vriendt wil blijven;
En altijdt in zijn gracy staen.
Moet heylighlijck, in al 't bedrijven
Zijn ziel-oogh steedts op Iesus slaen.
En volgen hem, Staegh op sijn stem,
| |
[pagina 11]
| |
Op zijn geheylight salighmaeckent woordt,
Als Iesus Dienaers billick toebehoort.
3. Roept Iesus ooyt: komt uyt den Scheepe,
Verlaet nu Vader en Vis-net;
Of werdt men scherper aen gegreepen:
Van Tol of Geldt-vanghst af geset.
Soo moet men mee, Door Zandt en Zee,
Door weeghjes, schoon mer nauw'lijcks door kan sien.
Wat Iesus wil, sal 't wel zijn, moet geschien.
4. Om allerswack geloof te stercken,
Toont Iesus veeltijdts groote macht;
Door veel miraeckeleuse wercken,
Op Zee te wand'len in der nacht,
Of door Visvanghst, Naer groot verlanghst,
Soo veel te vangen; als licht nooyt meer beurt:
Dat door de veelheydt, net en herten scheurt.
5. Dan lockt hy elck door Hemels Leeringh,
Daer hy 'er veel al zaaligh prijst,
Zielroerlijck Preeckt: tot ziels bekeeringh;
Of meenigh duysent Menschen spijst,
Met weynigh Broodt, noch veel meer noodt
Op twaelf korven brocken, 't zy hoe kleyn.
Waer doorder meer als doen gespijst moest zijn.
6. Dan gaet hy grondigh onderwijsen:
Wat zijn Discip'len zijn verplicht.
Om haer 't volmaeckt zijn aen te prijsen,
Dat sy (door haer klaer Hemels licht)
Het krom geslacht, Dat altijdt tracht,
Te wand'len in de dicke duysternis,
SOud' redden van haer ziels verdoemenis.
7. Dan sprack hy door gelijckenissen:
Van Hemel-rijck, van Peerel-schat.
Op dat sy meerder souden Vissen:
Naer 't veel meer waerdiger als dat,
Dat Iesus noemd: Hoe hoogh beroemd,
Hoe sterck gelieft, gesocht, soo is 't doch slijck,
By 't eeuwigh heerlijck Hemels Koninckrijck.
8. Naer seer veel groote wonderdaaden,
Leyd' Iesus zijn Discip'len voort,
| |
[pagina 12]
| |
Tot heerlijckheydt, in hooger graaden,
Die hem doen volghde als 't behoort.
Naer Thabor toe, Wie werdt ooyt moe
Te dencken, wat of daer wel is geschiedt,
Daer men op d'Aerd' dien kleynen Hemel siet?
9. O Hemels droppelen, en straalen!
O Ziels verquicklijck' Hemels Wijn!
Wie sal die heerlijckheydt afmaalen:
Als Iesus zonne-klaer aenschijn,
Daer Moyses was, en Helias,
En Petrus: met meer selschap wierdt vertoont,
Hoe d' Opper-heer zijn boesem-vrienden loont.
10. Maer o! 't blijft hier niet altijdt Somer,
De Son niet altijdt even klaer:
Al wordt den Mensch hoe langhs hoe vromer,
Soo volght hem 't Kruys doch echter naer.
Het goudt moet hier, Eerst in 't proef-vier,
Eer het recht glansigh is, en luyster heeft.
Soo werckt de Heer met dien hy 't Hemels geeft.
11. Doch om hier waerdigh toe te werden,
Vereyst eerst wichtigh werck gedaen,
In lijden, strijden, te volherden;
Sich selfs versaeckingh door te gaen:
De Heyl-geboon, Van Godes Soon,
De Liefde-plichten die ons Iesus hiet,
Soo te volbrengen als hy die gebiet.
12. De Druyf moet eerst de pers passeeren,
Eer desselfs Most het hert verheught:
Soo moet een Christen 't Lijden leeren,
Eer dat hem volght des Hemels vreught.
Op 't Hemel-spoor, Gaet Iesus voor
Beladen met het alderswaerste Kruys,
De goude sleutel van het Hemels Huys.
13. O Heylrijck middel aller vroomen!
Waer door sy zijn tot Godt geraeckt.
Wie noch wil in den Hemel komen,
Draegh sorgh dat hy 't Heyl-kruys nooyt wraeckt.
Want sonder Kruys, Komt daer geen t'Huys.
| |
[pagina 13]
| |
Ia 't Kruys Christi is noch die goude Leer:
Waer langhs men op klimt tot den Opper-Heer.
14. In 't Kruys-school laet sich Iesus vinden,
Met ons te worst'len in 't Gebedt.
O aller Heylant! ziels beminden,
Ghy sweeft daer, soo men 't wel belet.
Ia d' Engel-schaer, Onthoudt sich daer,
Schoon of mer haer soo klaer niet sien en kan,
Soo zijnser echter altijdt om en an.
15. Dies heeft het Iesus strickt bevoolen,
Aen al wie hem recht volgen sal,
Dat die in 't Kruys of Lijdens-schoolen
Sich naerstigh oeff'nen moet, voor al
In druck en strijdt, Sijns levens tijdt:
Want die met Iesus hier Kruys draagen moet.
Die vindt in 't Kruys wel 't naeste Hemels soet:
16. Soo aen Stephanus is gebleecken,
Die selfs de Hemel open sagh.
Oock aen veel hondert duysent Leecken
Van Iesus, daer zijn Kruys op lagh.
Selfs op die stont, Wiert haer gegont
Veel Hemels vreughde-straalen in 't gemoet.
O heylrijck Kruys! dat sulck miraeckel doet.
17. Soo werckt de Heer om 't herts Geloove
Te stercken, o die 't vatten kon!
En't ziel-oogh staegh naer 't bovenst' boven
Liet sweven, ver boven de Son.
Op dat wanneer Hy, immermeer,
Met Iesus onder 't Kruys most gaen, gedruckt,
Dat dan de Ziel in 't Hemels wierdt verruckt.
18. Om daer met Paulus te beschouwen
Dat alderschoonste Hemel schoon;
Om staegh door 't seecker herts vertrouwen
Te doelen, naer des levens Kroon,
Daer al 't volmaeckt, Aen een geschaeckt,
De Kroon, de Throon, en 't eeuwigh Ziels-jolijt,
Dat duuren sal in alle Eeuwigheydt.
19. O Heyl-standt! van veel hooger waerde
| |
[pagina 14]
| |
Als 't Aerts vernuft begrijpen kan.
Al 't heerlijckst' van de gantsche Aerde
Is daer maer enckel schaduw' van.
't Goudt, dreck en slijck: By 't Hemelrijck.
Eens Konincks standt, maer lout're slaaverny:
By 't Kindtschap Godts, en 's Hemels Meelody.
20. ô Iesus wilt ons Ziel bekroonen!
Maeck ons doch onvergeet'lijck wijs:
Dat ghy graegh in ons hert wilt woonen
O Allervroomen Paradijs!
Waer Iesus is, Daer is gewis,
Ten minst' een kleynen Hemel op der Aerd'.
Die 't leet versacht, en duysendt vreughde baerd.
EMANUEL Altijdt. |
|