De kilte in Brasilia

(1995)–Antoine A.R. de Kom– rechtenstatus



[pagina 32]
Gedachten bij de evennachtslijn missive voor Albert Helman
I Het bijna woordeloos bankroet van dit vergeten welig wingewest grift mij een schrikbewind aan uitroeptekens in 't corrupt geheugen. Ik zwijg toch jarenlang al woord na woord bedenkend en ik lispel vette letters uit steeds valer alfabet. Het reddeloos bankroet van mijn gebrandschat land, leeg oord, bestaat alleen nog als te ijl geachte taal.

[pagina 33]
II Ik spel mijn elegie als las ik opgelegde tropen. Zie: vergeeld papier toont sporen nagelaten door bezonnen zendeling en zakenman op zoek naar stofgoud van de ziel waar slechts nog stilte laait - zon, blakend, goor gordijn dat smorend vochte nevel heet, die foltering bleek hun failliet: ontkerstend, in 't gemis van uitgerukte tong aten zij aarde en het hart liep over.

[pagina 34]
III En aarde aten zij. Wat slaven wel bij ongeschreven wet als laatste maal genoten, viel ook hun ten deel: mijn schrijven tart dat lot, is banvloek op hun aller dood, en zo herrijzen zij in loos bankroet van 't aan dit overwoekerd wingewest ontlokte eldorado taal, nu goud & palm gedroomd, de hitte blutskoorts wordt en onontkoombaar stinkend heimwee bloedloop zijn zal, hier mijn vlug ontbonden strofe blijft.