Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon

Op-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst

[fol. T4v]

Besluyt deser Reden-Feest.

'tLevender spreekt tot de Konst-minnende Oeff'naers.

AChtbaer gheliefde Ray, die uyt verscheyden Hoven
Alhier verscheenen zyt deur Reden my te loven,
Dies hout verzeeckert t'uwaerts myn gheneghen aert,
Oock dat u kloeck bewys veel nutheyt heeft ghebaert.
Lof zy d'Reenrycke gheest soo voedigh in't verlichten,
Die vreughdigh wysheydt leert, en met vermaeck can stichten,
Nu scheydent Minnaers, dat elcks loon in danck te vreen,
Met naerder insicht deur het smaecken vande reen,
Ghenoeghent op-gaf dit Prijs-deelen vande wercken,
Men sou dan Liefd' tot Konst recht redens-bloeysel mercken,
En zijn selfs d'Eer des Feest verwecken nieuwe lust,
De Reen-vrou grootten my't Levender gheven rust,
Herscheppen nieuwe Lof door 't wijs-gier reens betrachten,
Verreed'nen 't neuswijs volck, die van geen Rijm-konsts crachten
En weten dienst noch aert, noch van 'twelsegghen d'eelt,
Deur dien d'ghewaende mom van schijn-deught in haer speelt,
Verachtend' 'tgheen wel is goedt waerdigh deur reen leerigh
Wt hovaerdt, eyghen-baet, en al te veel begheerigh
Slavende sonder rust om tAertsch bedrieghlijck goet,
Versmaeden alle 'tgheen dat niet met haer aen-wroet,
Doch ghy Reen-lievers sult my 't al in rust beveelen,
Wilt deur voorbaer'ghe clad gheen eyghen Lof ontsteelen,
Noch d'Lauwer Helicons denckt wat ick heb begost,
Ter Liefd' van Redens-Choor ontsagh dies moeyt noch kost,
Behoorlijck 'twerck volvoert, nae ons Jonstigh vermoghen,
Men wensch dat Redens Lof, tot sticht in yeders ooghen
Mocht bloeyen we'er te recht, met 't oudt vergaerde Lof
Op d'Amstels Helicon in't Reen Levender Hof,
Of Momus Aerdts-tocht toont, groeylust in spotternyen,
Beroert, ontsticht, berooft, zijn en veel rusts somtyen
Deur't doen van quaden aert, met walgingh als verspiet
Ghy hebt u selfs niet goets, dus op u feylen ziet,
Laet mijn beroepen Feest met Jonst en Liefde scheyden,
Die ick sal met mijn gunst verselschappen en leyden,
Daer uwe Musa rust op een onfeylbaer grondt,
D'wyl ghy naer reden tracht nu 'thart spreeckt als de mondt,
Danck u Bloem Sust'ren, die oyt lust tot Redens-claerheydt,
Weckt uyt Levender Ionst groeyend' Bemint de vvaerheydt.

Bemint de Waerheyt.

V.E. Aller gunstighers Dienaer ende Vriendt

Ian Sieuwertsen Kolm.