Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon

Op-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst

[fol. M2r]

Haerlem, De Vlaemsche Camer.

Refereyn op de Reghel.

O Edel nutbaer Maeght, hoe ligt ghy nu vertreden
Onder den voet onsacht? in Dorpen en in Steden
Wort ghy veracht, bespot, als een Konst onnutbaer,
En die u Eer aen doen met sterck bepaelde reden,
Die wort van't neuswijs volck gheacht een beuselaer,
Een tydt-verdryver, en licht-plouier voorwaer,
D'een zeyt: Wat is de Konst? want die haer gaen beminnen
Wort by gheen Volck van staet ghe-eert, of gheacht, maer
Men seght: 't is een die haer nacht en dagh heel zijn zinnen
Hangt aen Rethorica, wat is daer meed' te winnen?
Brinckt daer een voort, als ydel Beurs en Kas
T'huys wort qualick voorzien van kleeren en van Linnen,
Door dat zy meesten tijdt zitten by't sot ghebras,
O schimpers hout doch op, bemint de reden, ras
Maeckt selfs mee konstigh Dicht, wilt dijn tong wat besnoeyen,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

Rethorica is een Konst, wel waerdigh om te prysen,

Maer het onwetend volck die gaen haer Eer verknysen
Met lasterlijck ghesnap, seggen met onverstant
'K sou oock wel Dichten wat, kond ick mijn Keucken spysen
Hier door, of dat ick kreegh roo schyven in mijn hant,
Een ander segt ick prijs seer den Coophandel, want
Hier van de schorsteen roockt, 't ghezin moet Eetend' blyven.
Sier hier (o Reden-rijck) hoe ghy aen elcken kant
Schier wort tot niet ghemaeckt. O glans van alle Wyven!
U nut en deughde groot en kanmen niet beschrijven,
Want door u wort den Lof des Heeren steets vertelt,
Dauid en Salomon die gingen u verstyven,
Syrach en ander meer hebben op Dicht ghestelt
Spreucken, Lofzanghen goet tot stichting, niet verselt
Sijnde met d'ydelheyt, dus Dichters laet so vloeyen
U Dicht op maet en zin, op niemant schimpt noch schelt,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

[fol. M2v]

 

Wat heeft de Redens-konst veel nuts ghebaert, verheven

 

Is menigh Mensch hier door gheweest hier in dit leven,

 

Veel doncker ooghen zijn door Redens-Konst verlicht,

 

Terentius die heeft seer fraey en net ghedreven,

 

De Treurspeelen, waer door hy veel volck heeft ghesticht,

 

Maro en Naso mee hebben konstigh ghedicht

 

Tot nut en leering goet van oudt en jonghe Lieden,

 

Wat groote nut en vrucht is door Konst uyt-ghericht

 

Hier in ons Nederlant, wat nut sachmen gheschieden

 

Door de Speelen van Ghent, hoe ginckmen daer uyt-wieden

 

'T gheen dat onnutbaer was, en int Antwerpsche pleyn

 

Baerde het Lant Juweel, veel nuts, dus naer't ghebieden

 

Van Rethorica soet, ghy Dichters int ghemeyn

 

Stelt, schrijft, en Dicht tot nut van out, jonck, groot, en cleyn,

 

Vliet straet-Dicht, en onheyl, spot, smaet-Dicht wilt verfoeyen,

 

Maer tot nut ende vreught, tot sticht en leering, reyn,

 

So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

 

 

 

Prince.

 

 

 

Het ghemeen Spreeck-woort is by veel: 't Sijn Reden-rijckers,

 

Wyve-smyters, daer by Dronckaerts en Kannekijckers,

 

Licht-hoofden, spotters grof, ja die vroegh ende laet

 

Segghen elck zijn ghebreck, en selfs zijn't Deught-beswijckers,

 

Siet dit comt datter veel niet volghen recht den graet

 

Al naer der Consten aert, maer swieren over straet

 

Al slinger-beenen, en onnutte Dicht voort bringhen,

 

Hierom wort zy veracht, dus Dichters hout doch maet,

 

En wilt zeedbarigh stil zijn en 'tghemoet bedwinghen,

 

Laet al tot stichting zijn u Dichten, Speelen, Zinghen,

 

Doet groeyen meer en meer de Konst naer het betaem,

 

Wilt onder Honigh zoet gheen bitter galle minghen,

 

Volght Kasteleyn Houwaert, en vander Voort bequaem,

 

Van Gistel van der Mijl, vander Mander Lofzaem,

 

Heynsius volght steets, op dat de Konst mach groeyen,

 

Blijft vast in Liefd' ghetrou, verheft Reden-rijcks naem,

 

So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

In Liefd' ghetrou

Omhelst de Deught.