Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon
(1624)–Jan Sijwertsz Kolm–
AuteursrechtvrijOp-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst
[Folio K2r]
| |
Refereyn op de Reghel.NIemant ter werelt meer de Konst t'onrecht gaet haten
Als diese niet verstaet, door oncunds misverstant,
Haer meeningh is altijt dat const haer niet can baten,
Dies zy neuswyselick de selfde licht verlaten,
En met verachting groot slaen zy die vander handt,
Nochtans de Const die brengt welvaren in een Landt,
Dus dient Rethorica in't minste niet vergeten,
Hoe wel men alder-meest haer aendoet groote schandt,
Sy ist die t'alder tydt seer noodigh dient gheseten
By wetens kennis groot, om'tverstant uyt te meten,
Want sulcks comt voor den dagh, waer dat zy Heerlijck woont,
Hoewel dat zy door nyt van Momus wert verbeten
Met seer veel bitterheyt die daegh'lijcks wert betoont,
Maer Minnaers acht sulcks niet, dees Maeght met eeren croont,
Wilt u met redens-Konst vry openbaer bemoeyen,
Haer nuttelijck ghebruyck seer loffelijck verschoont,
Soo sal Rethorica veracht recht weder bloeyen.
Al wert zy seer versmaet van veel neuswyse gecken,
Die op haer nuttigheyt niet eens en nemen acht,
Maer soecken haer altijt met schanden te bevlecken,
Toonen haer botten aert met haer spits-vinn'ge becken,
Schieten uyt haer fenijn, waer zy zijn dach en nacht,
D'oorsaeck hier af is meest, om dat wert voortghebracht
De fouten groot en grof dickwils by haer bedreven,
Sy trecken't haer selfs aen, hoewel 't is onverwacht,
Alsmen een plompen bout maer gaet in't honderdt gheven,
Dan ist: ziet doch eens hoe dees Redenrijckers leven,
Dat schieten zy op ons, en selfs hebben zy aen
Seker rakens ghenoch, hoewel 't niet is beschreven,
Ghy redens-oeffenaers acht niet alsulck vermaen,
Maer laet dees lofbaer Konst altijt Eerlick voortgaen,
Op dat veel nut met vreught uyt haer Fonteyn mach vloeyen,
Haer licht laet lieffelijck op den Candelaer staen,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
| |
[Folio K2v]
| |
Siet eens wat nuttigheyt dat uyt dees Const can rysen
Als zy maer wert ghebruyckt ghelijck haer toebehoort,
Het bedroefde ghemoet can zy met vreughde spysen
Van 't onvredigh ghewoel heeft zy een groot afgrysen,
Wt haer is oock eertydts veel vreught ghecomen voort,
Sy heeft dickwils ghestilt t'onrustigh volck verstoort
Soo't wel ghebleken heeft tot Romen en Athenen,
Op haer Toneelen schoon, met het lieffelijck woort
Van vreden t'alder tydt, daer zy mee is verschenen,
Nieuwigheyt tot vermaeck gheeft zy haer die schier wenen
Door haer vertoon speel-wijs, en lieffelick ghedicht,
Ghelijck als Plantius, het selfde recht ginck menen,
Oock Terentius cloeck, die haer seer heeft ghesticht,
Van't gheen dat duyster schijnt, gheeft zy goet onderricht.
Dus Reden-lievers wilt 't oncruydt van haer uytroeyen,
Het oude goedt voorstel wilt houden int ghesicht
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
Prince.
Prins door dees nutbaer Const soo houtmen noch in eeren
Veel daden Ridderlick van Mannen cloeck vermaert,
Die haer faem door haer daedt sochten seer te vermeeren,
Sonder Rethorica mosten zy sulcx ontbeeren,
Sy is alleen de gheen die't heeft gheopenbaert
Des Hectors vromigheyt, die sou als onder d'Aerdt
Bedolven legghen gantsch, ja oock gheheel versweghen,
Dies zy ghenaemt mach zijn recht Hemels onbeswaert,
Achillis heeft door haer by veel volcks Eer vercreghen,
Tot daden eerlick schoon is zy altyt gheneghen,
Al soeckt de swarte Nyt haer te brenghen tot niet,
De nuttigheyt haer selfs die salse soo beweghen,
Dat sy tot alder tydt sal openbaeren iet,
Daerom het noodigh is datmen haet van Const vliet,
En d'onheylen van dien stadich soeckt af te snoeyen,
De Konst door Jonst ghebruyckt, op dat haer Eer gheschiet
So sal Rethorica veracht, recht vveder bloeyen.
Liefd' es't Fondament. Trou baert vrientschap. |
|