Haerlem, De VVijngaert-ranck.
Refereyn op de Vraghe.
DEn Mensch boos en veraert, zijnde buyten d'herboordt.
En heeft noch rust noch lust, 't geen een'ghe vrucht brengt voort
Die hem ter saligheyt behoeftelijck can wesen,
Maer die ghegrontvest is op Christi Gheest en Woordt
Door Godts voorsienigheyt, en met hem is verresen
Van zonde tot de deught, voorwaer men vint in desen
De meeste lust en rust, want buyten Christo is
Noch rust, noch lust, noch heyl, wel smert: maer gheen ghenesen,
Het meest comt niet van't minst, 't licht van gheen duysternis,
Maer 't meest comt van het meest, derhalven ist ghewis
Dat wy door Christum die't meest is dan oock ghenieten
De meeste rust en lust. Al 't Aerdts gaet ruste mis:
Want Croon, Schat, Heerschappy, baert men'gerley verdrieten,
Maer door Christi Ghenaed', Gheest, Liefd' en bloetvergieten
Is ons dit wis, vermits in hem de Almacht leyt
En ons treckt, stuert en geeft: Dus comt dit t'onswaert schieten
Door Christum, uyt wien spruyt alleen ons' saligheyt.
Wie Godt door Christum zijn ghenaed' en gheest me-deelt,
Die is een vaste rust in zijn ghemoet gheteelt,
Hy acht op vyer noch swaert, op laster, nydt, noch looghen,
Hy vleyt, noch twyffelt niet, vermits in hem het Beelt
Christi, leeft inder kracht, al wort hy oock ghetooghen
Door Keyser, Prins: Want hy siet met Stephanus ooghen
Sijn rust den Altaer Godts, met lust en blydtschap aen,
Hy roept: Heer als ghy wilt cunt ghy mijn ziel verhooghen,
En haeckt met Simeon des Vleesches hut t'ontfaen
Met alle Heyl'ghen Godts, o hooghste rust bestendigh!
Seyt voort, wie wil my van de Liefde Gods af-raen,
Noch angst, noch quael, noch doot noch prickel hoe ellendigh,
Hier voor te dancken Godt, is zynen lust inwendigh,
Godt leeft in hem, vint dies zijn meeste rust bereyt
In's Lams Bruyloft, oock hier, dus comt dees rust behendigh
Door Christum, uyt wien spruyt alleen ons' saligheyt.
| |
Door Christum hebben wy ons meeste lust en rust,
Daer's gheen heyl dan in hem, noch buyten hem gheen rust,
Hy selfs roept: Comt tot my, ghy vint rust uwer Zielen,
Dit is de saligheydt, de meeste rust, 't gheen blust
Alle onlust, door lust, om staegh voor Godt te knielen
Met ware danckbaerheyt, hy weet dat gheen vernielen
Sijn rust vernielen kan, mits Christo in hem leeft,
Wiens gheest hem doet om 'thert veel duysent vreughden krielen
Hier op der Aerd, 'tgheen Godt door Christum hem in-gheeft,
Want buyten hem gheen Mensch lust tot de Deught en heeft,
Maer die door Christum is verlost van zyne zonden,
Dien Mensche door die Cracht, en schrickt, vreest, nochte beeft,
Ja heeft met Paulo lust van 'tvleys te zijn ontbonden
Om zijn ghewisse rust t'ontfaen, en t'zijn bewonden
Int bloet ghewassen cleedt, 'tgheen hem is toegheseyt,
De meeste rust en lust wort in ons dan bevonden
Door Christum, uyt wien spruyt alleen ons' zaligheyt.
Door Christum, door gheen ander Middel, Woort, noch Wet,
Door dien het alles in, en door hem wort gheset,
Niet door Paus, Cardinael, of Bisschop, hoe van krachten,
Niet door Coning of Vorst, Soudaen of Machomet,
Niet door Beelden van Gout, of Steen, of wat gheslachten
Der Heyl'ghen, noch door 'tgheen men Goddelijck mocht achten,
Niet door Wy-water, Keers, noch Oly, Cruys, of gheldt,
Niet door ons eyghen werck, verdienst, wil of ghedachten:
Maer alleen uyt ghenaed' door Christum, die't ghewelt
Des Duyvels heeft verdruckt, en de zyne ghestelt
Een rust die noyt vergaet, met lust om hem te eeren,
Waer door hy wort ghenoemt, haer Hooft, Heyl, Troost, en Helt,
En zy zijn Lichaem, hoe kan die dan rust ontbeeren?
Vermits hy is vereent met dien (na't Godd'lick leeren)
Wt wien de meeste rust en lust comt, en verspreyt.
Ons meeste rust en lust comt dan tot lof des Heeren
Door Christum, uyt wien spruyt alleen ons' zaligheyt.
Liefd' boven al.
Luyckt geen deught.
|
|
Auteursrechtvrij