Battaefsche vrienden-spieghel
(1615)–Jan Sijwertsz Kolm–
Auteursrechtvrij
[Folio B1r]
| |
Eerste Wtcoemste.Cinthia verhandelt door't in-beelden des drooms, als off heur Lieff Delio met gheveynsde Min, de vvaerdy al te hooch voor vvijl, te ghenieten socht.
Cinthia:
ISt waenweets ijver ijdel schim en schaeu gelijck
De licht verdreven vvint, al mijn versturven Rijck
Ist proeff van trouheyts trou, ist lockraen Ziels ghevveten,
VVaer toe dan hartloos vvicht soo veel onnuts versleten?
Ist maer de Ruyv'ste schets, ontvvarps onsekerheyt
Heb ick daerop mijn heyls verkiesingh opgheheyt?
Te vry opt schoon vermomt van sants verstoven gronden
So bont noyt bondigh vvoort vvt sulcke achtbaer monden
So vvist noyt vvissens recht, t'gheen hart en Ziel besat
En gaft al over aen mijn vvtghekeurde schat,
Die kiesse schoon-siect niet volcomen groote prachten:
VVt onverstant gedreijcht, t'onwis voor vvis te achten.
Hier gouverneert de keur, dats s'Werelts vvel-gemaect
VVt-mutichst die by dien vervvisselingh versaect,
Al and're daer het Hoffs oncing'lingh by cost baren
De valsche achterclap in groene Lentens Iaren.
Maer hoe ict put te diep, en laster over t'recht
Beschuldigh in mijn gheest de aldertrouste knecht
De grootsheyt van zijn staet, sal nemmermeer gedoogen
Siende de branden vvt s'harts booden door de ooghen
Isser te vinden treck off teecken sonder schijn.
| |
[Folio B1v]
| |
Delio. Sult ghy mijn den rechten Bruyd'gom zijn?
Isser te vasten sterckt uyt Lieffden roem te bouvven,
Mach Venus Ionghen Soon Venetia vertrouwen
De Seignorie van hoogh Adeldom te bet,
Waer min Cunst-minnigh sal't vermoghen sonder Wet
Groot-maken, en voor sulcx zijn Altaren te vvyen,
VVt natuers eyghen ghift die by de Prophecyen
Italia te lot gheviel, en machtigh hout.
Ghelijckmen op den toets t'al-lievent roode gout
t'Vermeerster Cruyt, bedrochs na nichte claer doet proeven
Vermoet ick deur de Goon. My niet sy tot behoeven
Na dien ick recht bedenck vvat suycker-soete reen
VVat Roose-lippen Dou, bevende met ghevveen
VVt diepe suchten die t'gants inghevvant ontroerden:
En als ghelijck verbaest stock-stil de reden snoerden,
Ver opghetoghen boven alle gheesten g'loor:
Opt Diamanten vvelf des hooghe Hemels Choor.
VVaerop mijn werelts Prins tracht over hooch ten top
Des branden Ethnas, veur een Lieff te vlieghen op.
Betichte dartelheytjens vvaer zijn nu vervloghen,
T'beroersel schrael en damp der sinnen opghetoghen?
De schrick vvensch des onforms verwaende setels-trap
Om vals vveer-spoockery, heel sonder eyghenschap
VVt vvaere vindingh dat noch achterclap sou bijnen,
Doet ghy ô heyle Deucht te niet, en overschijnen
t'Al-suyver licht, g'lijckt root des Tytons Poesle vrou,
Nyp-oogigh, biet heur strael, die sy te noode sou
Versluymren, en de smoock der Christalijne hoven,
Met lieffelijcke sprengh natuerlijck nat bestoven,
Deurviert het blicker-starretgen uyt d'Oosten root
En licht het blauvve cleet van d'Aertse vvyde Cloot.
Cinthia: Arm, nut dienst den Hemel biet u gaven,
Veneetiaensche Perl, u vvaerde gheest te laven
| |
[Folio B2r]
| |
Met troost, en vvanhoopt doch nu geenichsins, de man
Is van u levent doot, en eeuvvigh inden ban
Die d'aldersvvaerst is grootst, Ia levent-loose schricken.
Dondalf.
Nau tvveemael oogenblicx saeghdy daer heden blicken
Aurora, ons vry vvis bodinne uyt-ghespeurt,
Diet bruyn nacht-hanghsel neven d'Horisont verscheurt,
En openbaert ons t'licht, Sons reyse is voor handen:
Madamma: vvat voor-over dringhent fel van branden
Iaecht u dus eenigh met de krieck van kennich licht
Nae buyten, om u vrients of vriendelijck ghesicht
Vant clinckent overtolgh.
Cinthia
V grootst van niet voldoen mijn eergiers plicht te boeten
Noch t'snijdigh vvoort met geen vveer-coosery versoeten
Vertreckt ons Ridder
Dondalf.
Hoe veeren tis mijn sin
Hoe? vvast gheen Cortisaen en by verstant, gheen Min
En dvvongh soo trotsen Maecht op dees onveyle vveghen
Me Vrouvve: Alles tot u dienstbaerheyt gheneghen
Ghedooght dan schoone dat ick u verselschap doe.
Cinthia
Verschoont mijn teedre Ieucht, licht quaemt my niet ten goe
Stoutmoedich Ridder, breect u Godloos straf betichten
Die hier uyt vveemoed comt zijn droefheyt te verlichten
Van sulcx soo zijnt ghetuygh den Hemel vvijt ontspant
Met tintel-loov'ren so ontelbaer omgherant,
Rechts tuygers van mijn Ziels oorsaken, dus gy Heeren
Vertrect.
Laselva.
Tis heylich dat u Godheyt soect te eeren,
Vermoghen hemels Licht sent my een vvisse kunt,
De toetster mijns ghemoets, oft rechtlijck is ghemunt
Op sterffelijcke ons ghemeen gheboren staten,
So is my dit ghesicht nau menschlijck om verlaten
Ha! g'luckigh zijt ghy Helt die sulcken bral, Ia roos,
T'hart recht vervvonnen hebt, de minste gunst altoos
Diaeninne vvaerdy anders vry ghesint, Ick achtse
| |
[Folio B2v]
| |
Gheen Aertse Vrou. Verhuyst Goddin belachtse,
Die Sotlijck nae een Rijck hun alte-hoogh verspien:
VVy die onvvaerdich zijn u zolen nae te sien,
Goddinne vvijs.
Dondalf.
Hoe ist mijn Heer ghevalligheden?
En d'glorie trappen zijn al lichter te betreden
Als ghy t'stuck aenneemt Cinthiana is dies vvaert
De Laure Crans van't schoon.
Laselva.
Iae schoonste vander Aert:
Dondalfado t'gheen ghy misschien hier laect, der Vrouwen
VVtbindighe vvaerdy, verkiest die vry te houwen,
Ick gh'looft volcomen.
Dondalf.
Nou, vvy laetent daer te neer,
Ghy lastert menich, off verheft dees veel te seer,
Die van een laghen stam in cleynheyt is gheboren,
d'Italiaensche Edelheydt verspoghen t'hooren
En gans tot niet ghedruct.
Laselva.
Ioffrouwe die het halff benevelt Wout
VVt gratie crachten van de schoone ooghen hout,
Deurglinstert vvelcx opclaerde goude frisheyts vieren,
Doet t'Meys ghevoghelt dus eenstemmigh tierelieren,
In s'Hemels eer.
Cinthia
Ick bid. Laet my doch sonder moeyen
Trect nae u beter nut: t'hart sal In Lieffde Bloeyen,
Versmaet u minder dus met spotternijen niet.
Laselva.
So straft den Hemel my met d'aldersvvaerst verdriet.
Ay! Laura; saeghdy in de onghemeene vlammen,
Ghy sout om vrij versoeck u aldus niet vergrammen.
Neen gy Princesge blijft in vreen, u sin volmaect
heb ick in g'luckigh uer ong'luck des Vrous geraect
Versacht den Hemel met vvaerteeckens van mijn nooden
Dondalf.
VVat averechtse buy is met ons hier ghevlooden?
Ist bitsigh strijden: Nau een halver stont gheleen
So daetlijck zijn vvy van Sant Marco affghetreen,
Ghevinden vvonder.
| |
[Folio B3r]
| |
Laselva.
Dan Voochdes als vry Goddinne
Son, Phenix, Perl bemint opt hoochste van mijn sinne
Vermits ghy vveyg'rich ongheleghentheyt stelt voor
Steur ick t'vergroenen by u lieve sinnen Choor
Om duysent saken niet: Siende u als t'onvreden
Biddende hooghste mijns vrij-porringh sonder reden
Ten goeden op-neemt, en voorspoedich sy u reijs,
t'Goet-duydich hart is t'lest ick voor een glorie eijs,
Een heusse afscheyt van u veylichlijck te laten.
In.
Dondalf
Praetighe hoovaerd' dit trotseert ons vvtter-maten,
VVelcx vvervvechs evel heeft u dus t'ontij ghehaelt?
Ghy't een de vveytste Eel, met grimmer oogh bestraelt
En breect meer aenspraecx die ghy van soo vvelgeachten
Int minst niet vvaerdich zijt, genieten, noch te vvachten
De cleynste diensten om u dvvarsse stuere vlaech.
Cinthia
V onghereghelt fel en snijdich my een plaech,
Behoet my Palladi, om danck en eers volharden
My t'minste niet en creun, al mocht t'jongh harte warden
Gheley-strict deur een quae beroemer sonder daet:
Daer ijeders tijt in vrient en vijandy bestaet.
Dondalfado! vvat oorsaect u spijt inghebeten?
Dondalf
Onsalighe! vvaer toe, is veel onnuts versleten?
Ghy sprockelt my u grimmich heden aenden dans:
En bietse bitsich vvt, dartele Vrou; nochtans,
Sal't u ten grootsten niet ghelucken, by u vvaenen:
Off ghy't beguychelt vol-ghecropte bolle traenen
Tis var van t'beste by die rechte VVaerheyt Mint,
Soo ick vvt Cranckheyt deur de Passie als ontsint
Gedvvongen ben ter forts. En of ghy nu most smaken
Een saemich deur ghevvelt, de straffen der oorsaken:
Nijdighe Vijandin van mijn gheboorten heijl,
Vaerdicht u my ter vvil: De Paden zijn soo veijl,
Voor Dondalfado. Om u trots in smaet te keeren.
| |
[Folio B3v]
| |
Cinthia
Sout ghy u groots geslacht schantvleckich dus onteeren
Seght vvrevelmoedich stout onvoelich mensch indien
Traen-tochten breken t'hart, siet met ghebooghen knien
V nedrighe Slavin: ootmoedich u ghevallen
Dat ghy deur t'onrecht niet het recht doet overstallen
So oyt u hart aen my versocht de vvaere deucht.
Dondalf.
Ha! duysentmael te veel verbrande lichte Ieucht,
Dit sult ghy noch opt ent met vvreetheyt wreet beclagen
Licht aerdich vaerdich om onvvaerdigh vvelbehagen
Te siften op u zy uyt soo veel slaverny
Ha! Tijran, noyt had naem, hart-vvillich om de vry
Gheboren, so met vals bebloemde blauwe leughen
Te leyden onder t'vast ghevvelt van hun vermeughen,
Daer zijnde al te diep verhuyst u lichte Min
So Godloos en vervloecct.
Cinthia
D'vvijl opghesteghen sin
Dus brandich metter ijl stijcht boven vvijsheyts vveghen,
Soo rammelt henen.
Dondalf.
Mo! vvat drommel hebjer teghen
Ist onvvaer? biste proy veel lichter als d'ontrou,
Dondalfado breect aff, de vvinst verlies gy nou
Teghen u onghevoel, mijn gramme geest te steuren
Ghedenct ons Cinthia: Loopt u t'leyt ront te veuren.
Mesister
Maer hoe mijn Heer, en zijt ghy nergens by geval?
Cinthia
Die ruste mist, mist zijn tijts Lenten tier en al.
Mesister
K'en weet waer soecken of hier vvel te pas te blijven,
Heer Delio.
Cinthia
Mijn knaep, vvat oorsaect u bedrijven?
Ghy dus beteutelt suff verbaest zijt hier ghepaelt
Mesister
Ick ben van Delio den Ridder affghedvvaelt,
VViens voorneem vvas na t'wilt te porren inden morgen
Nu mist hy d'hont, en ick stae vast in duysent sorgen
Ay Ioffrou heb gy oock vernomen soo een Heer?
Cinthia
Onnoosle treurt niet: Al jou best as man tijt vveer
| |
[Folio B4r]
| |
Nae Duyn-kant op ick sal de hont hier voor u hoeden.
Mesister
Vont hy my sonder d'Hont, dat nam hy niet ten goeden
Ick vveet vvat dencken.
Cinthia
Seght u grootste Prins hoe dat
Een Dochter hem ten dienst de Winde heeft ghevat:
Siet ghy flucx ijligh om, hier sult ghy ons tsaem vinden.
Mesister
Tis sulcken vvilden schelm. Ay laet hem niet ontbinden
Ay Iuffrouw vvat ick denck, gy scheert me byde kant,
Cinthia
Ach vvist gy t'recht geheym. O kinderlijck verstant
Zijt seker, doet my t'snoer, hier sal ick duldich beyden.
Mesister
Raetsaem Princesse laet u gunst en lieffde leyden
En hout t'bint vast doch vvel ghesloten aen ons biest.
Cinthia
K'looff tween vvaerdy by dien't van mijnder hant verliest
Gau om dan.
Mesister
VVel.
Cinthia
Ach leyt! hiers nu vvs Heers gevangen
Die hout u spraeckloos Dier, deur ijverich verlanghen
Om comen tot de vvensch, die my soo dick ontbrack
Nu speelt my inden sin vvat daer de Dienaer sprack
Onvvetent vvt een vrees, t'vertroude te bevvissen,
Dat gunst en Lieffde my leyden vvou sonder missen
Aen vverrelts over-rijcx, rijcken, van vvaerde Eer,
Hoe toeft u blinde vvoort opt middel open zeer?
Mijns harts, juyst met ghemete maet vvel effen,
En quam ons by gheval bey Delio te treffen,
Vervvondert zijnde hoe ick aent viervoet gheraeck,
Siet zijn Slavinne vviens ooghscheelen ick bevvaeck,
VViens schreden ick beperck deur sorgh van leyt verliesen
Deur liefd' ghebiet my nummer ander te verkiesen
Niet min ô glorie Son voldoet hy t'eel-harts plicht,
Hoogh Phoebe! zijt mijn tuygh, vviens stralent aengesicht
De VVerelt overschrijt, nu zijt met sachte banden
Ghy brandent hart ghesust, duyct onder sulcke handen
Stom Dier, die u Heers g'Laurierde vvensch, Ia dat
Mijn menschelijcke gheest yets Helicons besat,
| |
[Folio B4v]
| |
Op d'hooch Olimp verbraeft, had Setel en vvoonstede,
Daer vvaert gy voocht so flucx mijn Ridder van nu heden.
t'Ghepeys, som druck, som vreucht, breect sluymering en scheurt
Slaeps naere droomen, quict mijn harte, of zijn beurt
Vant gult gheluck verviel, nae trouvve dienst bereijcken:
Soo merckelijck beset met t'aldervviste teijcken.
| |
Liedeken:
| |
[Folio C1r]
| |
Delio roept van binnen.
Hoe Mesister na hou.
Cinthia
Daer roert een Nectar mont.
T'is Delio: mijn Lieff, nu soect hy nae zijn Hont
Vrou Cipria, gheleyt hem hervvaerts.
Delio.
Dat u t'plaghen
Allecto slae, t'greetichste nu vant jaghen
Is met de moeyt lief-lecker Wildt ontreen
Mijn soete Ernst. Daer's hoop van Adel heen,
Voor ons, de buyt int haper-vlecht te stroopen.
Cinthia
Vermerct de kuntschap, en de oude deucht haer oopen
Mijn stomme biest. V Heer.
Delio.
O Baeck mijns Ziel!
De Aerde sy te heyl, g'luck-salich dat gheviel
Gheloutert licht, dat ick u onvermoede claerheyt,
Sie met de Brack: belast soo vast Bemint de Waerheyt.
Tot vvelstant die'ck me Vrou noch niet vergolden heb.
Soo dubbel-voudich gh'lijck ick daed'lijck onderschep
Dat u deuchtrijcke ziel t'schoonwaerdich comt verschoonen
Met moeyelijck belet, t'staet bondich te beloonen:
My: vvaerde duysent schoon. My: Florentijnsche Ceur,
Creteensche-Minos Kint. Var gaet ghy t'Ray-spel veur
Der Thehens roembaer vvijs, t'cunst-Ioffer-Choor t'Atheene
Passeert de Griecxsche Star, de vvijt-vermaert Heleene,
Prapiteeles, V Rijck g'laurierde niet en heeft
VVtdruckelijck dat Keurich in mijn schoonste leeft
Napolitaensche. Laet u vvijt-beroepen speelen,
Hier's een Diaensche Nymph, besitster aller deelen
Ver boven. Hoe comt lieve vvaerde Maecht?
Dat ghy verbaest stock-stil u t'Roose bloos ontjaecht.
Van t'hooch Tonneel der bly coleurde schoone kaecken
VVaer zijnd' Natuera sou haer Cunst daerby volmaecken
Opt Christalijn ghevvelff der Goden vvoon-stadt daer
In Iupijns Zaelen heeft den Mulciber. Soo claer
Ghedreven t'lief ghestrengh des Moeders aller dinghen
| |
[Folio C1v]
| |
Gedreven t'lief gestreng des Moeders aller dinghen,
Voor ons t'vry soet gevvelt vvtduydelijck doen singen,
VV d'open Hemel deur een dichte gulden Dou.
Hebe vervolchse die bevvaertse int ghebou.
Voort borgers ampt die met Vrou Venus eens verdragen,
VViens soete sachte dienst is vol met oorloff dagen
Mijn Cinthiana vvict met neer-gevveynt gesicht,
VVat druck de teedre geest, Ay schoone onderricht
V trouvve Lieff.
Cinthia
Niets Heer, t'zijn verssche beuselinghen
VVroegende, die t'gemoet met nieue vvvvont bespringen
Delio.
Hoe dat, van vvien?
Cinthia
T'vvas Dondalfado die my juyst
Bejeghent heeft met lasterlijcke reen becruyst,
Vant oude stuck, beroerde door gevveldich schijnen
En dreygementen groff: mijn harte vol van pijnen
Onsette my de komst vvs Dienaers lief vvel drae,
Doch niet verhoopt.
Delio.
t'Beroert my als u schae.
Lieve Goddin rust neer, en stilt vveemoedich duchten
Met vveynich loffs. Cypres vvtstroyt hy sulcke Vruchten
Die smooren ondert blat van elck misprijsent feyt,
Wt.
VViens dolle moet voor vvt den Lootsman Charon beyt
Van over langh.
Mesister
Mijn Heer, Amy! ick ben verslaghen,
En moed' gherent.
Delio.
T'vvas nau, hoe tLicht vvs oogen sagen
Recht vvulpse bengel diet met tuylery vermalt.
Cinthia
Verschoont my Heer.
Delio.
Mijn lief, flucx brengtse int gestalt
En vvacht u naermaels: Tis een dartelheen der boeven.
Cinthia
T'verliesen van dit biest mijn harte doet bedroeven
Hoe vvillich buych ick ondert Slaefs verlegen vverck
V hoederin te zijn: Al vvaerdy my te sterck
VVt oorsaeck also lang u dese handen binden
| |
[Folio C2r]
| |
VVast arme hart gerust mijn vverrelts Prins te vinden
Lieve Delio. Ay! mijn Vorstelijcke min,
Svvaermoedich teutert my beroerich inde sin
VVt droom verschenen, dat my d'le ster nacht liet vvaken
En dreef my veur de crieck, des daegs buyten de daken
Veneetia. Al murmurerent droef en gram,
Hoe dat een spiere vvitte Tortel-duyf my nam
De schoone Valck, rechts so ick hem in rechte vveelde
Had aengevvent, die lockse vvijs de proy ontstreelde,
En voerden bints-vvijs op heur hooge vaste slach,
Flucx vvakent hiel my niet: Aensiende nacht noch dach,
Heb reuckloos half ontvveyt, my op den tril begeven.
Dickvvils herhalent so vast inden sin gevvreven,
Moedighe Ridder ghy zijt d'Valck.
Delio.
Soo niet me Vrou.
T'vvas Eereloos. ho! Neen die bind' ick aen mijn trou.
So niet mijn harts Altaer, vlam-yvrich zydy binnen
Der Zielen beeltenis, om Eeuvvigh te beminnen:
En rijck-lijck dat u mocht ontbreken schoon Diaen.
Neemt dubbel over dat opt braefste mach bestaen
Tis al voor mijn Vriendin, en vvilt gheslacht gebeden
Na-maechschap dienen, deur liefs yverige reden:
Dat ghy mocht vvarden mijn gevvenschte Bruyt in pracht
Van volle heerlijckheyt, by t'groote Hoff geacht,
Dat vvaer mijn keur, vvel reyne Keur-vorstin der Aerden
Wien quamer die het lot, vvs mogents sou vervvaerden.
Neen Cinthiana. Droomt ghenoechlijck onbevreest,
Verbant die fantasy, en lusteloose gheest,
De Ridder is voor u, verginct vvt u betuygen
Dit tuycht mijn ziel dat voor de grimmer vvetten buygen
Ons Hemel vvaert gesin, noot-baken tot den plant
Vergelden naecte dienst, var buyten ons verstant.
Cinthia
Geen af-zijn koelt de vlam, die g'rechtlijc liefd van harten
Delio.
Diet spreec-vvoort eerst mael vant vvtborteldent vvel darten
t'Quam noyt in vaste reen, oft vvaere deucht ghelijck.
| |
[Folio C2v]
| |
Cinthia
Nummer ghevalt my vreucht, ten schiede ons tot rijck
Cloeckmoedich Helt, de borst tuycht alles goets u voren,
Hier is u trou Slavin tot sulcke dienst gheboren
Die nummer climt soo braef, off eelder zydy vvaert
VVt voordienst, dats een overtreffelijcker Aert,
Groot-makend' u beruchte Ridderlijcke daden
De armen dieder noyt met ijdel Hoffs ghevvaghen
Alleen gherusten.
Delio.
Dees, connen dan soo veel meer,
De Ridderschap ter zy. Vrou Venus soete leer,
Met meerder rust Goddin afplucken, Iae ghenieten
Soo'n rijc-gevvenschte Born, wiens Christal oogen vlieten
Op mijn verdorde Borst, laeft. Nutlijck so veel goets
So t'goedich volcht, nu by gheval vvat soets
Verstarct de svvackheyt, die van t'blye licht versteect,
Vol bange suchten bangh, dat hart en Palme breect,
Iae mortelt nae ghevvisse duysent varsse vreesen,
Dit can u heylsaem licht aff breken en gheneesen:
Ay! Cinthia, een ooghs-opslach Cruel Goddin.
En meuchdy vvt mijn hart noch vol-ghecropte sin
VVat dienstighe Goddin ghelieft ons hier te Landen?
Rechts als de brandent Sol, schuyft boven d'Aertse randen
Zijn crachtich Hooft, dees vvech verdeelt ons van
t'Meer bruysigh dor, en leyt ons ginder an
t'Lief-luchtich groen: daervoor vvel ontelbaere tonghen
Met hulp des Nachtegaels, den blijen Echo songhen,
Treen vvy daer naeder.
Cinthia
Dat u t'dicht ghebreydelt sprack:
Lief Delio: t'quam my voor in drooms ancxt yets ontbrac
Mijn vverrelts Prins, vvaer wt verstomt gy vvreede clippen
Her-haelt t'gheswalmt, die put wt dees besturve lippen:
Eer t'morghen-root u heeft bevochtichticht met de geur.
Delio.
Daer's overtuych mijn lief, reden seght my vvaer deur,
Daer hecht geen ongeloof, noch vvantrou aen mijn cleeden
Hier heerscht geen jalousie: die vvil ick overschreeden,
| |
[Folio C3r]
| |
Vertrout soo g'rechtlijck op u Dienaer aller deucht
Om vesten vvat ghy borst met goet en bloedt vermeucht.
In.
Men Trompet vant Hoff, int kriecken vanden Daghe. Het daghet inden Oosten, etc.
Sargant
Dees Bedel-brocken, Marineeres, Guyts der guyten
An Lant gerakent doch, met allen niet en stuyten:
Daer hebbense te nacht weer doen gevveest opt pleyn,
Mannen t'half verspiet sien dat vvy voort besluyten
VVy hebben Correl, licht gheraken vvy de greyn
Soud'men dit bits geboeft, die dubbelt zijn onreyn
Niet knevel-knippen, t'viel te groff aen dus te vreesen,
Door tuchtelijcke knel, sullen tijts deuchden vveesen
Daer t'raden niet en ghelt: vvanct slagen straf tot loon,
Wast eens, t'is nacht op nacht, de boosheyt roert haer pesen
Iae maer daer is ghevvelt boven ghevvelt.
de Waert
Patroon.
Hey Capiteyn, gendagh Heer Hopman, vvaer nu mitte Soon
Ay lieve bid ick, comt tot mijnders doch eens kijcken:
Dat Duyvels Scheeps-volck.
Sargant
Ist al vveer vvat nieus?
de Waert
Iaet Croon,
Schelmser ghedrocht en ist ter vverelt niet te g'lijcken.
Ay lieve Capeteyn: guts Eelekaert, doet blijcken
Datje macht hebt, en jaechtse so een Pockens-vrees int gat.
K'heb niet een hiel glas inde Puy.
Sargant
Ken gyse?
de Waert
Al halff.
Sargant
De rest sal strijcken,
Ick comje by, en hout dees Rekeningh int vat.
de Waert
Zy clopten, sy tierden, hadden de man so gehadt:
Ay gouden Heerschap, laet den cleynen niet verlegen.
Wt.
Sr. Rodrigo en Anthonio. Hola! vvaer leytet? Seght ons Hopman of van vvat,
Sargant
Dees Trappiaen mijn Heer heeft groote schaed gecregen
Vant Bootsvolck, dus verbaest comt hy tot my gestegen.
| |
[Folio C3v]
| |
de Waert
Mijn povre buydel is te veel ghevvelt gheschiet,
De g'lasen zijn gants vvt,
Rodrigo.
Gaet veylicht ons de vveghen
By die u dienst beroept.
Sargant
Tis dapper groot verdriet.
Heer Padro, denct dan oorsaect dijn voorstellen niet,
En loct ons sulcke die u loon toesenden vvaerdich.
de Waert
Och Heer, een vvoort en isser van, gelooft my yet,
Als moetvvil, datse deen.
Rodrigo.
Besiet en maect u vaerdich.
Sr. Anto
S'volcx listen sullent noch beleyden vvel so aerdich,
Rodrigo.
De gaerde moet ons snachts verstercken: gaet dan mee.
de Waert
Ay Heer God loont.
Sargant
Al sacht, treet voor,
In.
Rodrigo.
Gaet Dienaer volcht dees gaer dicht.
En weet ons dan vvel recht te duyden, over ree:
Ons suldy vinden langs de Middel-lantsche Zee.
VVat ruvver volck? Dus valter altemets t'raseeren.
Sr. Anto
Mijn Heer, de onbedochte vvoestheyt teghen vree,
Godloos in dartelheen, leyt altoos opt vervveeren,
Het onbesleghen volck, onvvillich tot wel leeren,
Begaen dees daden, dat te laet bedencken denct.
Sout Romeyns volck niet op de cleynen overheeren?
Met list, gevveldich, t'waer te veer hun naem gecrenct.
Rodrigo.
Siet hoe de gulde Vrou met lieve stralen vvenct
Hun blyt ghesin, tis vveer een monster alder dagen:
Laet ons bespieden t'vars, de Moeder Flora schenct
Sol heeft sich vast ghestrect op zijn vervveende vvagen
Den Adel deurt vernieu, sal licht dees ciersels draghen.
In.
|
|