De wegen

[p. 52]

Zang-rag

Kan 't dan niet anders zijn?
Moet ik deez' bange pijn
Naar 't nacht-verblind verschiet
Uitzingen als een lied?

De pijn van 't zielsgeheim
Zingen in rijm na rijm?
Schenden met eigen taal
Verstilde wonde en kwaal?

Is 't alles wat me bleef
Te weven waar ik leef
Woorden om weeë pijn,
Zang-rag van dauw en schijn?

Het eigen hart aanhoort
Verwonderd en bekoord
Zijn bangen wiege-zang,
Wacht zingend, levenslang,

Of niet door 't ragge rijm
De schijn van dit geheim
Komt zweemen, als de lach
Dien 't eens verbleeken zag.