Zuiderlinks

[p. 14]

[p. 15]

Lied van het smalle wed

Met de stille galop van groot hoefblad
met de verstomde sprong van hondsdraf
sprakeloze wandelaar, heb ik gemeen
je hoeven

en nergens een wed - donker als een mijn -
om ons moe hoofd naast neer te leggen
naast de bles van de meerkoet

(Zie, aan de weerspiegelingen

van kinderen, tussen de varens

komen paarden drinken...)

om zonder hoofd
voorbij de koeltorens van de wolken
te gaan

omhelzend de halzen
van centauren
aan zwarte oevers...

Wáár, fluisteren de varens, wáár dan?