Zuiderlinks

[p. 12]

[p. 13]

De Spijbelaar

Spijbeljongens trekken door het land
op hoge ranke vogelbenen. Hun schoenen
schoppen tegen alle stenen. Stoppel-
hoofden te hooi
en te gras

Luidruchtig
wordt het beemdkruid vertrapt
(dat overhuift de diepe zoen

van spijbel-

man

op spijbelvrouw)

en schaterlachend plonzen ze het water in

verstorend van broze vissers de gerimpelde
weerspiegeling...
(Kalmte is hun werkgever / de dobber

hun kale AOW...)

Naakt
vrees je de schuwe landloper niet
die schrijdt door het koren, korenblond

Heilzaam
speeksel van zuringstengel
kwijlt uit de klaproos van z'n mond

Spijbelaar
jij, die op de vogels hebt gefloten
en de regen toegedronken

waar zijn dan nu je makkers, lummel?