Verzen

[p. 254]

CLXIX.

O Aletrinootje, gij valsch, Moorsch Vorstje,

Dat ferm zit op 't belachelijkste troontje,

Pas op, daár gaat 't, uw waggelende kroontje

Valt van uw kopje, och kereltje, wat dorst je

IJdlijkjes je verheffen op één toontje

Om schijnen wat gij niet zijt, ridderborstje

Schijnbaar, daar gij niet zijt dan een hansworstje,

O fierlijk om u blikkend, gij gewoontje,

Denkt uw klein menschje-zijn te zijn het echt-zijn

Van 't mensch-geslacht, groot-heerlijk in zijn hoog-doen,

Maar dat vóór alles moet manlijk oprecht-zijn,

O gij, die haakt naar uiterlijke roempjes,

Zeg doempjes. Want geen dezer zal omhoog spoen,

Dan wie 't al-godlijk voelt in zeed'ge bloempjes.