Verzen

[p. 186]

CIII.

O smeerge keerl, o vuil sujet, o lafling,
Die mij dorst halen op dat Hunsch bureau,
Mij, die als ik niet sterk geweest was, zoo
U zou geslagen hebbe' om de ooren, lafling.

Niet 't arme volk, dat voor u staan moet, lafling,
Is strafbaar, maar gij-zelf, elendge vloo,
Die springt op 't lijf ook van de rijken, bloo,
Daar zij niet weten dat gij zijt een lafling.

Uw ambt is modderman, bruut idiootje,
(Gij, quasi-neef van Tideman) vuns klootje,
Hoe zaat ge onzinnig op uw dor bureau.

Gij lacht thans of gij kies pijn hebt, maar 'k zweer u
En niets dan wat ge u zelven aandoet, deere u,
Gij wordt bejuicht, belacht, bei door de Koo.