Verzen

[p. 183]

C.

God vraagt niet naar knie-buigingen van hulde,

Maar neemt ze van 't devote schepsel aan;

God is zich-zelf, zich-zelf alleen en aan

Hem hangen we als kindre' aan een dicht-omhulde,

Begeerlijke geheimenis, die staan

Blijft, wat mensch-kinds geschreeuw de lucht vervulde,
Want wat de menschjes doen.... God, God zelf duldde

Hun klein en ziet met goedige oogen aan

Der wereld trotschlijk-idioot bewegen

Tegen Gods wil, dien ze in zich zelf wel voelen,

Omdat elk mensch voelt dat wat goed en kwaad is.

Laat dus elk mensch zijn met zich-zelf verlegen,

Opdat niet één mensch, buiten zijn bedoelen,

Niet in verdoemnis vall' waarvoor geen raad is.