Verzen

[p. 45]

XLII.

O, Rozen, droef en schoon,

Ik heb u uitgekozen

Voor ál mijn koude doôn,

Roode en witte rozen.

Rozen om 't doode haar,

Rozen op arme' en borsten

Vallen met zacht gebaar,

Of zij niet vallen dorsten.

Rozen voor ieder, die

Met lachen, of kussen, of groeten,

Of schoone melodie

Mijn leven woû verzoeten.

[p. 46]

 

Rozen voor mij slechts niet,

 

Voor mij geen bloemen, die geuren,

 

Voor mij mijn eenzaam Lied

 

En wat stil treuren.