Verzen

[p. 28]

XXVIII.

Och, of ik 't mij gezegd had,

Dat àlle droefenis

Zich voor mij weg-gelegd had

In dit gevreesd gemis.

Ik had het lang geweten,

Maar sprak het nimmer uit,

Zoo blij terneêr gezeten

Bij spel en dans en luit.

Nu kan ik 't niet verhelen, -

Maar of ik 't nu nóg zeg,

Tòch schemert mèt het spelen

Ook 't heele leven weg.