Bloed in de sneeuw. Karelisch front, februari-juni 1943

[p. 28]

Soldatenlied

Wij weten niet hoe ver de wegen reiken
door dit barbaarsch gebied -
of wij het overleven of bezwijken,
wij weten 't niet.

Gedoofd zijn onze laatste wintervuren,
nu zon niet onder gaat -
hoe lang dit rauwe leven nog moet duren,
weet géen soldaat!

Maar als de nevel over 't land komt waren,
wordt dood een vreemde pijn
en àchter ons staan de verdoemde jaren
die eenzaam zijn.

Sluipt dan in 't grijs van onverwachten regen
de Iwan op ons aan,
het bitt're dat wij voor elkaar verzwegen,
breekt grimmig baan.

Als in het zuiden staan wij in het noorden,
getrouw wat ook geschiedt -
en als ze kameraden thuis vermoorden,
wij weten 't niet.

Wij weten niet wanneer wij zullen keeren
en wie er sterven moet,
maar eens zal door Den Haag ᛋᛋ marcheeren
- dan wordt het goed!