Bloed in de sneeuw. Karelisch front, februari-juni 1943

[p. 26]

O wond're zomer

Het meer is blauw en 't fijne naaldhout staat
op beide oevers in een windstil zwijgen -
het is of hier een ànder land ontstaat,
nu zonlicht glanst langs zilv'ren berketwijgen.

Elk wolkje stof, dat uit den zandweg slaat,
het gras, de kleine vogels doen het dreigen
van máanden winter - uitgeëtste plaat
van wit en zwart - iets van een waanbeeld krijgen.

Karelië wordt ineens een lachend land,
als had een reus zijn koele kelk geheven,
waar hij den zonnewijn vangt tot den rand.

Hier zijn de handen om het staal versteven -
zie, er ontspringt een bron, er bloeit een plant
- o wond're zomer, onverganklijk leven!