Bloed in de sneeuw. Karelisch front, februari-juni 1943

[p. 25]

Karelische nacht

Achter lange donk're pijnen
hangt de groote maan,
dat de heuvels in satijnen
glinsterplooien staan.

Uit de lage bunkerdaken
ademt nog wat rook -
waar de wouden 't water raken,
draalt de nevel ook.

Klare maan, de wijd ontbloeide,
die geen ruimte vreest,
zendt de aarde, de vermoeide,
wat haar hart geneest.