De Noodkist van Maastricht
In Sevilla doen ze het elk jaar. In de Goede Week halen ze daar al wat heilig is uit de kerken en sjouwen er dagenlang mee door de stad. De Heiligdomsvaart van Maastricht woedt slechts een keer in de zeven jaar. Maastrichtenaren hebben zich nog nooit op laten jagen en hechten er aan hun godsvrucht in eigen tempo te etaleren.
Schitterend, zo'n traditie. Hardlopers zijn doodlopers, maar als je het kalm aan doet kun je de eeuwen trotseren. Het moet de Heer deugd doen vanuit Maastricht wierook op te snuiven in plaats van bierlucht, ook al is het maar een keer in de zeven jaar. In het licht van de eeuwigheid is dat overigens nog best vaak.
Pronkstuk van de Heiligdomsvaart is de fraaie Noodkist. Hier zouden de relieken van Sint Servaas in zitten. Zouden ja, want de mooie verpakking zegt weinig. In de Noodkist kunnen de zolen van jan en alleman zitten, want of Servaas echt geleefd heeft, is ongewis. Hij behoorde eerder tot de legenden dan tot de levenden.
In vroeger dagen gingen ze met de Noodkist de straat op als Maastricht een benauwde veste was en de vijand voor de muren stond. Die rondgangen hebben geloond. Er zijn nog steeds volop Maastrichtenaren. De dankbaarheid jegens Servaas kent dan ook geen grenzen, behalve uiteraard de stadsgrens.
En zo zal de Heer blij zijn dat de Noodkist weer eens plechtig rondgaat, al zou Hij in deze dagen ook zeer gebaat zijn bij een gereedschapskist. Aan sommige bedienaren van het geloof valt nog wel wat te versleutelen.
Auteursrechtelijk beschermd