Ikea zonder ruzie
Aan de stamtafel vertelde een vriend dat hij voor het eerst samen met zijn vrouw een Ikeabank in elkaar had gezet ‘zonder ruzie’. Die opmerking ontlokte goedkeurend gemompel bij de stamoudsten. Ze concludeerden dat, naast het opvoeden van kinderen tot eerzame burgers, het in pais en vree in elkaar zetten van Ikeameubels tot de grootste uitdagingen van het menselijk samenleven behoort. Want het kan lelijk mislopen met Ikea: kast ineen, echtpaar uiteen.
Ikea mag dan het kroonjuweel van de Zweedse economie zijn, tot de vrede onder de mensen draagt het bedrijf niet bij. De producten van dit meubelhuis hebben de eigenschap zowel talenten als tekortkomingen van mensen zodanig uit te vergroten dat dit voor de partner zelden een lolletje is.
Al heel wat kasten geleden heb ik de capitulatie getekend. Ik kan wel teksten lezen, maar geen tekeningen. Bovendien moet mijn fijne motoriek op een maandagmorgen afgesteld zijn. In de onderlinge taakverdeling doe ik daarom het facilitaire management: het uitladen van de auto, het sjouwen naar de plek des onheils, het vasthouden van planken en wandjes tot voldoende stevigheid is gegenereerd. Gebleken is dat mijn sterke punten in deze werkzaamheden het best tot uitdrukking komen. Inmiddels heb ik al heel wat schadevrije jaren.
Gegarandeerd: bij mensen die veel Ikea in huis hebben, is sprake van een stabiele relatie. Zij beseffen hoe belangrijk het is de ander in zijn waarde te laten. Zeker als die ander maar van weinig waarde is.