Hier nevens maek ik u eenen akt over, waerby ik het volle bezit myner goederen in Belgiën aen de ouders van Amelie afsta. Dat zy er mede handelen zoo als zy het goedvinden, of het liefst als een klein geschenk van my aenvaerden, dat niet in vergelyk kan gebragt worden, met dat gene wat zy my vroeger geschonken hebben, door Amelie aen my te verbinden, dien engel die ik nog dagelyks met Jenny betreur...
Tracht myne bezittingen door de ouders van Amelie te doen aennemen, vriend David; want, onder ons gezegd, ik weet dat zy veel in de publieke fondsen verloren hebben, dat hun fortuin gekraekt is, en ik wil niet dat er hun, op hunne oude dagen, iets zou kunnen ontbreken.
Aenstaenden zomer koom ik denkelyk met myne vrouw naer Belgiën, om alle onze oude vrienden nog eens te zien. Hoe aengenaem het my zal zyn u nogmaels de hand te drukken, moet ik u niet zeggen.
Lach niet te veel met myne aengeworven titels, vriend David; want dat is in Engeland, zoo wel als in Belgiën, eene zeer ernstige zaek voor de dommerikken; en het zal toch aen myn hart geen kwaed doen.
Uw trouwe
laurens.
EINDE.