Het wondere lied

[p. 23]

Mane-sprook.

Verloren in de sompen

Droomt gansch een archipel

Van breed geblaâr der plompen

Bij toover-klokkenspel.

Uit gouden koepel ruischt er

De klankenzang, die zacht

Versmelt tot teer gefluister

In blauwen manenacht.

En de irisbloemen wuiven

Hun weerbeeld in den vloed,

Waarover sterren schuiven

In schemergouden gloed.

[p. 24]

 

Libellen-e fen glijen

 

Midde' in den blauwen glans,

 

Waarin ze rhythmisch reien

 

Een wondren rondedans.

 

 

 

Melodische geruchten

 

Van harpen, die zacht-blij

 

Met klankenlijn verluchten

 

De sprook van 't maangetij....