Verzameld werk. Deel 3

Najaar

Een matte gloor trilt lijn van zwarte boomen

tot bronzig groen; een dor blad ritselt even
in vlaagje wind. Week-blauwe lijnen geven
het vage azuur aan, in vergulde doomen,

die wolken kunnen zijn, of gloriedroomen
van een onzichtbaar wezen, - saamgeweven
met 't weeke azuur - dat tot dë aard wil komen
om te herwekken het vergane leven.

Gelijk de stemming buiten, is 't in mij,

verwachting van den wederkeer van wat
eens heengaat, om niet meer weerom te komen:

de jeugd! de jeugd! de Schoonheid, die men had
van opgaand leven in een heerlijk droomen,
dat 't eeuwig is, als 't bijna is voorbij.