Verzameld werk. Deel 3

[p. 1292]

Der zonne liefdelied.

Ik zal u drukken op uw donkren mond

een gouden kus, en gij zult dien verslinden.
O, op mijn lippen zult gij lente vinden
en groen en bloesem, alles in éen stond'.

Richt u alreedë op van uwe spond',

want ik ga komen, mijne welbeminde
aarde, waarin de Heer behagen vond,
om u, zoolang Hij wil, aan mij te binden.

De witte weeën en de donkre pijn

van ijs en stormen zullen niet meer deren
uw rijzende gestalte, die verbeidt

den brand van mijne ziel: in zoet verkeeren
de pracht van mijner liefde majesteit,
in 't innig heil van twee in éen te zijn.