Verzameld werk. Deel 3

[p. 1273]

Berusting.

Ik buig; de storm bedaart, de vlagen sterven...
Berusting zont door 't grauwe donker op.
Heur zonnevaan, geplant op wolkenkop,
schijnt schemerschittrend na het lange derven

van 't Godlijk Licht. Heur goud begint te zwerven
door 't lachend dal, waaruit de heuveltop
der groene Hope rijst. De groene knop
ontluikt mijn hart, vereedlend mijne nerven.

Ik adem, geniet lucht na 't pas doorstane
geweld, waarvan de sporen zichtbaar zijn.

De kimmen gulden. Ziet! de zonneschijn
schudt wolken goudstof in de groene lanen.

't Berustend hart behoeft geen weg te banen;
voor hem, die hoopt, zijn alle wegen rein.