Verzameld werk. Deel 2

[p. 944]

Vaarwel aan een Noordzeestrand

Aan Lily en Harry Prick
[Bij een prentbriefkaart in Vitacolor/Scheveningen Strand bij Palace Hotel]

Wat de sirenen zingen
daar op het strand van Scheveningen
raakt niet mijn onderhuid.
Maar wat de schonen
daar rechts aan palen tonen
wordt niet door mij benijd
om dicht er bij te wezen,
al moet ik mogelijk vrezen,
dat ik hier onrecht doe,
mijn ogen zijn zo moe.
Ik tel bij de meerdere vrouwen,
één met een gele hoed en een rood lint
dat met de golfjesblauwen
zich aangenaam verbindt.
De sfeer blijft echt uithuizig, ik voel er niets
van een bed trillen onder die benen, of anders iets
om op te liggen. Is het misschien mijn schuld,
dat alles wat hier rust of staat,
hoe vers ook en hoe onverhuld.
mij zo on-sirenisch onbewogen laat?!

Ik heb de benen nog eens goed geteld
en voel haast ongeduld
ze niet meer te willen zien.
Het zijn er wel gesiennad zes en tien.
Mijn leeftijd maakt mij ongesteld.
Hun plan mij te bekoren is mislukt
en toch, ik voel mij erg gedrukt
en wens hun: speel voor jongeren uw spel,
maar ik moet gaan... ik ga... vaarwel!

Pierre de la Vaslin des Linges lyriques

Augustus 1962