Verzameld werk. Deel 2

Regen en wind

De lucht te zijn tussen haar kleine neus
en haar paraplu,
waarop de regen iets trippelt te zingen.
Haar wangen eerste keus
meisjesvlees zonder tragisch nu
als aesthetienne-masseus'
te strelen tot nog mooiere dingen.
Onwetend van het Grote Onvoorzien,
de windstoot, die de steel doet kennen
aan haar neusje, waarboven dan misschien
een denkflits zich niet tot muziek laat wennen.