Verzameld werk. Deel 2

[p. 862]

Aan Dokter J.C. Berntrop Jr.

Een dichter voelt de polsen van de letters
en vindt er niets verdachts.
Tast hij niet mis? Daar! Onverwachts
wijkt er iets af in het normale.
Hij merkt iets dubbels. 't Is haast middernacht.
Een hand schijnt in een verzen-boek te dwalen
en raakt er woorden, wier intense kracht
eens waren zijn eigen.
Wie vorst dit van hem om dit late uur
en maakt het hem tot iets aparts
in het sympathiserende zwijgen?
Is er dan ergens nóg een letter-arts?!