Verzameld werk. Deel 2

Roep der eenzaamheid

Vanmorgen ben ik uit een glimlach van de nacht geboren
en hoor: de post brengt mij nog menige brief.
Het leven heeft mij dus niet afgezworen
en ik heb de levenden nog even lief.
Ik zie me in de brieven edel menskind noemen
met ertsen letters, waarop waas van gouden gruis,
maar straks woon ik als insecten op de bloemen
en zeg ik niemand meer het nummer van mijn huis.