Verzameld werk. Deel 2

[p. 811]

1950

Optimisme om de dood

De schoonheid van mijn lijk straalt al door mijn huid.
Ik ga mij scheren!
Mijn laatste jeugd ging met een glimlach uit,
om niet meer weer te keren.
Toch is er iets van vergulde veren,
die dwarrelen in mijn geluid,
als ik daar huppelend naar mijn spiegel ga,
voor het glas op mijn tenen te deinen sta
en zing: ik ga mij scheren! Ik ga mij scheren!!