Verzameld werk. Deel 2

[p. 783]

Staand berouw

Mijn God, moet ik met blote knieën lopen,
gelijk de meisjes in dees schaarse tijd?
Waarom niet in rood kleed met purpren knopen,
als katholieke tulp van de eeuwigheid?

Genegen ben 'k mijn wangen op te blazen.
Mijn mond te vormen om tot een trompet
en uit te stoten reeks mystieke-dwaze
refreinen voor een continu-gebed.

Vindt Gij muziek niet schoner dan berouwen
van zwarte mensen, grijs gedast, gelint,
of 't slepen van ogen van boetende vrouwen,
die niet meer kwaad doen dan een zuigend kind?

Geeft mij het antwoord met geruis van bomen
en met een tak, die op mijn venster slaat!
Ik zal dan rechtstaan, wijl Gij zijt gekomen
en niet voor niets voorbij mijn knieën gaat!