Verzameld werk. Deel 2

Terug van festival

Ze hebben hun wangen weggeblazen
met de roosjes er op van marsvreugd en -verdriet.
Ze troostten zich met een rapsodie van glazen,
maar onder de sterren ziet men dat niet.
Ze geloven nog allen in het wonder,
dat de Nacht is en de stad niet wil in,
al flikkeren daar de huizen binnen de donder
na ieder blauw bliksembegin.
Ze waren er liever teruggekomen
zonder dat monumentale licht,
en niet door hun vrouwen waargenomen
zonder hun wangen om hun gezicht.