Verzameld werk. Deel 2

[p. 580]

La langueur

sous le Domino violet

Grote vrouwen dragen violet;
grote vrouwen gaan er in naar bed,
niet om te liggen smachten
exquise witte nachten.
Tussen hun kruin en slankgevormde tenen
sluipt de bloedbaan langs heupen en benen
en er is weinig blijdschap om de daad,
want komt die nog, dan is het toch te laat.
Volgens de spiegels op de paarse hoeken
van het burgerzinnelijk ledikant
zijn zij de schoonste van het héle land.
Alleen wie komt dit Schoonheidssoort nog zoeken.
Ik zing: mijn ideaal heb ik gevonden
aan alles wat veel dichter is verbonden.
Merci, gij lange vrouwen met uw lange neuzen,
uw lange lippen en uw reuzen-
grote blikken, die ik vlied,
al mag ik dissonanten in mijn lied!
En is er soms een met een klein gezicht,
een grote vrouw is als een Groot-Maastricht.
Vrijthof en Markt zijn dichter bij elkaar,
al ruikt de bloemkool nooit naar dameshaar!