Verzameld werk. Deel 2

Een andere keer

Als ik de bomen ruisen hoor,
denk ik aan een gebit.
Hoe vaak stond ik er voor
onder het bovenste lippenlid.
Welke fantasieën spon ik er om
en hoeveel?
Zonder mijn mond te roeren, vroeg ik: kom!
en dat werd nooit mijn deel.
Ik verneem in elk nieuw ruisen steeds weer
de belofte: een andere keer.