Verzameld werk. Deel 2

Krachtvoeder

Ik ruik aan de rand van een roemer
en glimlach om een tintelende zee,
waar de schepen dronken op worden
en niet meer willen mee.
Zij weigeren zelfs een haven,
al wensen de matrozen die wel,
maar dit is een kwestie van laven
en niet een van overspel.
Wie wil, die veel bonen moest eten,
daar nog van bij vrouwengeur weten?!
Hij biedt ze in zijn mannenreuk aan
en werd zó aan zíjn wet voldaan.