Verzameld werk. Deel 1

Tegen de zon

De spiegel van de middag staat niet stil.
Over de bomen jaagt hij naar het westen.
Hij weet niet, dat ik hem niet meer hebben wil
en hem haat om zijn resten.
Om het stuk sintel waar ik op sta
en rond hem heen en weder ga.
Wat betreur ik mijn kleine mond en
het weinige slijm daarin gestoofd!
Hoe gaarne had ik zijn vuurspuit-ronde
met een magnifieke fluim gedoofd!