Verzameld werk. Deel 1

[p. 362]

Aubade in de binnenstad
Goede mars

Een goede mars
voel ik dwars
door al mijn scharnieren
bij het gaan door lucht en licht
naast het corps hout, koper en slag.
Ik weet niet wie het gaat vieren,
maar ik trek mee in dit daverend gedicht
van muziek en wind in de vlag.
De trombones verruimen mijn borst.
De clarinetten spotten met mijn dorst.
De bekkens concurreren met de zon
en de donder met de grote trom.
De huizen tinten weer inniger.
Het groen van de bomen geurt vinniger
en de zon straalt over de straat
wangen van een gedecoreerd soldaat.
Uit de bekers schettert het eendrachtig.
Mijn benen verjongen zich en loven
zonder mond, wat ik aandachtig
hoor in de komieke grove
bassen, zo veinzend als waarachtig.
Nog eens beleef ik de harmonie,
of ik vergulde partijen draag
en 't gewicht der muziek met mijn schouders schraag
in de stoet der klinkende buizen.
Maar niet, tot ik van de huizen
de nummers weer dubbel zie
en wel, als wij gaan een straathoek om,
met een glimlach groet de grote trom.