Verzameld werk. Deel 1

[p. 292]

Gevonden speelgoed

Ik ben weer zo opgewonden.
Een stukje speelgoed heb ik gevonden
en bewaar het nu in mijn zak.
Om straks het gaarne te geven
aan een speelkindje van mijn leven,
dat juist dit stuk speelgoed ontbrak.

Ik zet het eerst op haar haren
en laat het er spelevaren
met de wieltjes, die 't tegen het groen,
waar dat eendje op moet blijven glijden,
wil het voorspoedig gedijen,
zo rood en bekoorlijk doen.

Maar een ding zal ik niet zeggen,
het geheim van het beestje is een fluit.
Nu moet het speelkindje overleggen,
hoe zij die zelf vindt er uit.
Zij zal haar zeker wel vinden
door het verraad van de zonneschijn,
dan hoor ik het wel in de winden,
alsof ik er bij mocht zijn.