Verzameld werk. Deel 1

Contrasten

Staag drijft het water in een traag geslok
met in de bocht weerspiegling van een toren,
die zich niet zien kan en er luidt een klok
uit 't stadsblauw over en kan zich niet horen.
Ik kan mij spiegelen, maar een medelij
met mijn vleeskleurig hoofd grijpt me aan, ik vlucht.
Ik kan mij horen, maar dan hindert mij
mijn onvolkomen spelling en ik zucht.
Blauw ben ik niet geschilderd op de lucht,
waar zich de vorm de verten in verliest.
Ik schouw mijn zien, beluister mijn gerucht,
zoals iets anders dat voor mij verkiest.