Stabielen en passanten

[p. 19]

Hemelsblauw

Alsof zij om haar blauwen mantel

naar den hemel gaat

zoo treedt zij met haar voeten op de grijze straat.
Alsof zij wordt de draagster van den

zevenkandelaar

stipt goudlicht in haar oogen en op haar haar.
Waarom ik bij zoo'n blauwen mantel

aan den hemel denk

en zie van uit haar oogen een Godsgeschenk?
Er bloeit nog ergens diep in mij verloren
een bloem van kinder-hemel-lore-lore.