Ravijnen

[p. 83]

De wegen

Er zijn zoovele wegen....

Waarheen kan die weg voeren?
Naar woud waar tortels koeren?
Naar vlakte vol wroetende boeren?
Naar stad vol vrouwen die loeren?

Waarheen zou deze gaan?
Naar zee onder schreeuwende' orkaan?
Naar vredige lindenlaan?
Naar een stroom en een stervende' zwaan?

En gene, waarheen zou die leiden?
Naar streek waar volkeren strijden?
Naar huis van heimelijk lijden?
Naar strand waar raoeders verbeiden?

Waarheen toch gindsche wel gaat?
Naar een knecht die een koning verslaat
en een hof van feest en verraad?
Of naar een wondere, bochtige straat?

En naar wat doet deze mij dolen?
Naar droom'rige hoogte achter molen?
Of naar klooster, in loover verscholen?
Naar booze, spokige holen?

Ach, wist ik wat die weg bood!
Schoone gestaden in avondrood?
Ziedende dranken en dampend brood?
Vredig leven! Zachte dood?

Er zijn zoovele wegen!