Limburgensia

109. P. Plantenberg-Marres, Ketters aan de poort; historische roman. Maastricht, A.A.M. Stols, 1939. (281 blz.

Limburg en ook Maastricht zijn, in de godsdienstige beroerten der zestiende eeuw, goed katholiek gebleven, doch het gevaar voor afval van het oude Geloof is aanvankelijk wel groot geweest. Vooral Maastricht heeft, in de periode der Wederdopers en ook later, zijn ingeboren ketters gekend en zijn martelaren voor nieuwe religie. Pauline Plantenberg-Marres, aan wie we een paar opmerkelijke, critische romans omtrent de Karolingische periode danken, heeft zich in het

[p. 96]

bewogen tijdvak omtrent 1534 weten in te werken. Met wetenschappelijke objectiviteit en in helder, rustig proza verhaalt ze ons de lotgevallen der Wederdoopers in de stad van St. Servaas, van hun fanatiek, fantastisch idealisme, dat voor geen offer terugdeinsde. We genieten meteen van een levendige beschrijving eener epidemie: de zwarte of zweetende dood, ofwel de pest, die toen de door de godsdiensttwisten gekwelde stad ook nog teisterde. ‘Ketters voor de poort’ geeft ons een betrouwbaar beeld van het leven en lijden onzer voorouders en bevat meteen voldoende romantiek om ook den gewonen lezer te boeien.