Het testament van mevrouw De Tonnette

[p. *1]

Autografen der Schrijvers wier werken in de Guldens-editie zijn opgenomen.

[p. *3]

[p. *4]

[p. *5]

[p. *6]

[p. *7]

[p. *8]

[p. VII]

Een woord vooraf.

De uitgever der Guldens-Editie deelde mij zijn voornemen mede, om bij dit honderd vijfenveertigste deeltje de autografen te voegen van allen, voor zooveel zij nog leven, wier werk er in werd opgenomen.

Bij de gedachte aan die breede lijst, waaronder de namen voorkomen der uitnemendsten, die ons land onder zijne letterkundigen telt, voel ik berouw in een oogenblik van ijdelheid beloofd te hebben, voor dat honderd vijfenveertigste deel eene novelle te schrijven. Men zal van zelf er toe geneigd zijn, aan hun arbeid den mijnen te toetsen.

En ik besef al te zeer, dat dit deel bij vele van zijne voorgangers zal afsteken en mogelijk nog veel meer dan ik zelf wel inzie.

Op strengen ernst, diepte of degelijkheid kan mijne novelle geen aanspraak maken. Hoogstens kan hij hen, die niets beters te doen hebben, een korter of langer tijd amuseeren.

Op hooger verdienste mag dit boekje geen aanspraak maken.

Zoo ik ondanks dit gewetensbezwaar toch er toe overging, om mijne belofte te vervullen, dan was het ook uit zekere ijdelheid, zooals ik reeds bekende, omdat ik het eene onderscheiding rekende, deze plaats in te nemen in eene reeks van uitgaven, die ik met mijn vriend Cremer in de wereld hielp brengen.

Nog herinner ik mij, hoe Dirk Thieme, toen nog een ‘jeugdig

[p. VIII]

man,’ van wiens doorzicht en ondernemingsgeest zijne vijfentwintigjarige loopbaan als uitgever zoo menig bewijs schonk, ons het eerst over zijn plan voor de uitgave eener Guldens-Editie sprak. Den omvang en de waarde, die zij eenmaal voor onze letterkunde erlangen zou, kon hij zelf misschien toen niet overzien. Zij had die te danken aan zijne energie, aan zijn onafgebroken streven om van deze lieveling onder zijne uitgaven een standaard-werk te maken. En het is ook uit eene dankbare herinnering aan zijne nagedachtenis, dat ik er prijs op stelde, na zulk een lang tijdsverloop, nogmaals eene bijdrage te leveren voor het werk, waarvoor hij zooveel liefde had.

Ook de Guldens-Editie is een monument voor D.A. Thieme, een monument, door hem zelven gesticht. Zoo gaarne had ik daarom voor dit herinneringsnommer iets gegeven, die stichting ten volle waardig. Thans kan ik slechts de hoop uiten, dat het vele goede, dat de Guldens-Editie bevat, welwillend zal doen oordeelen over het zwakke.

Arnhem, 9 Julij 1882.

Gerard Keller.