Gedigte

(1920)–A.D. Keet– rechtenstatus



[pagina 57]
Gistraand Hoe triestig die wêreld vanaand Gistraand Was dit helemaal anders - Toe was ik nog bij die branders. Die mense was vrolik, Die golwe was blij, Huppelend, skuimend, Rij aan rij! En mij liefste, mij liefste, Sij was bij mij! O was dit maar weer gistraand! Vanaand Is ik stil en verlate - Weemoedig loop ik deur die strate. Die mense is vrolik, Die mense is blij, Laggend en skertsend Gaan hul verbij. Maar mij liefste, mij liefste, Is nie bij mij!