Gedigte

[p. 35]

Orchideeë

Johannesburg, Julie 1912

'n Orchidee lê op die straat,

Dit is te laat,

Ik kan hom nie meer red nie.

Sij arme blaartjies is verwelk,
En uitgedroog sij lewenskelk -

Ik kon dit nie belet nie.

'n Dogter van mij eie volk

Swier langs die straat -

Dit is te laat,

Dit is te laat,

Ik kan haar nie meer red nie.