Het aerdsch paradys, of den zegeprael der broederliefde
(1836)–Jacob Kats– Auteursrechtvrij
[pagina 51]
| |
zy gemaekt is wanneer het gevegt aen den gang is; komt er onweder op dat geduerig toeneemt, waer doór de Engelschen moeten vlugten.
De locht kleêrd op en de colonnisten zingen Victorie. Wyze: Silence. Victorie, victorie,
'T onweêr staet ons by;
God zend ons glorie,
Zonder slaverny.
Onze vyands vlugten.
Laet ons blyven staen.
Zy moeten zugten,
Vreezen te vergaen.
Victorie enz.
Liefde zal ons leyden,
Tegen slaverny,
Zullen wy steéds stryden,
God schiep 't menschdom vry.
Laeten wy God danken,
Met een reyn gemoed,
Mengen onze klanken.
Streéven saem naer 't goed.
Victorie enz.
| |
Tweede tooneel,De vorige en PAUL.
paul.
Broeders en zusters laet ons spoedig helpen, of alle de Engelschen zyn verongelukt. Een schip is tegen de klippen geslaegen en dadelyk gezonken, | |
[pagina 52]
| |
het admiraelschip staet doór den blixem in volle vlam, alle de schepelingen zyn in hunne booten en in de sloep gesprongen doch twee van dezelve zyn reeds omgeslaegen, en dadelyk gezonken. (De meesten vertrekken).
felix.
Niet te haestig goede vrienden, met overleg. | |
Derde tooneel.FELIX, FREDERIKA die opkomt en eenige kinderen.
Ach mynen dierbaeren man, onze Karolina is in myne armen aen haere wonden gestorven. (Alle de aenweézigen maeken een teeken van droefheyd).
felix.
O! dit smart my diep, myne Frederika, gy weét welke moeyte ik gedaen heb, om haer op het slagveld uyt de handen onzer vyanden te redden? eenen heb ik met den sabel moeten nedervellen, en twee met het pistoól, doch dit zy nu zoo, onze dogter heéft haer bloed voór onze vryheyd opgeofferd, kon zy het beter besteéden!
frederika.
Dit weét ik beminde, ook onze Karolina was hier van overtuygd, want haere laeste woórden welke zy tot my sprak waren, troost u lieve moeder, ik sterf voór onze vryheyd.
felix.
Wel nu, myne goede vrouw, laeten wy dan elkander troosten, laeten wy aen het laeste verzoek van onze dierbaere dogter voldoen? | |
[pagina 53]
| |
Vierde tooneel.De vorige en FREDERIK.
frederik.
O! myne vrienden, ik koóm van het strand, wy hebben alle moeyte aengewend, om de Engelschen te redden, doch vrugteloos, zy zyn allen verdronken.
felix.
Niemand konnen redden.
frederik.
Niemand uytgezonderd den admirael, die met de grootste moeyte gered is, doch hy is geheel af en schynt zinneloos te zyn. (Zy brengen Milord op het tooneel.)
| |
Vyfde tooneel.De vorige, en alle de Collonnisten, eenige draegen Milord.
amalia.
Ach hemel hy koómt niet by. (Milord sterft.)
Er heerscht eene verslaegenheyd.
felix.
Ziet myne vrienden! een slagtoffer, die zyne dood met die van verscheyde honderden zyner medebroeders aen de blinde of slaefsche gehoorzaemheyd van eenen trotschen monarch of Europischen Koning verschuldigd is, wat hadden wy u toch misdaen, dat gy met alle magt ons aen eenen monarch, die gy uwen meester noemde, wilde onderwerpen. Waerom liet gy u niet even als uwen zoo ge- | |
[pagina 54]
| |
noemden bedienden, den braeven Goedhals, doór de reden overvallen, doch gy waert te diep in de ondeugd gezonken. Het klatergoud, de practige kleederen en den ydelen roem, hadden uw hert bedorven en uwe ziel van de natuer verbasterd, waerdoór gy het recht van uwen broeder met voeten trapte, om aen de trotsche beveélen van eenen gekroonden dwingeland te voldoen. En dat alleen om een schitterende eerteeken en eene handsvol goud te genieten. Mislukt in uwe onrechtveêrdige onderneémingen, hebt gy uw jeudig leven met dat van alle uwe gedwonge medebroeders te vroeg verloóren; ach ik beklaeg u gy zyt gestorven zonder dat de dood u riep, gy hebt het bevel van uwen vorst volbragt, hy zeyde gaet en brengt uwe broeders die gy nooyt gezien hebt in de slaverny, en zoo zy zich verzetten, vermoord hun, of laet u doór hun vermoorden. Ach! hoe kon deze verschrikkelyke tael in Europa nog menschen verleyden. Hoe is het mogelyk dat zy zich even als stomme dieren met trommeltjes en vaendjes naer den oórlog of het slagveld laeten geleyden, en nog trotsch zyn, wanneer zy na de moordery met eenen arm of een been, een yzere, zilvere of goude kruys op hunne borst mogen pronken. Ach! ongelukkige Europianen, wanneer zult gy het bloedvergieten laeten, als gy uwe oogen zult openen en zult weéten dat alle menschen uwe broeders zyn, en dat de wereld uw vaderland is. eynde. |
|