Vlaardings vissers lied-boek

[p. 3]

Den Autheur op het Werk.

Gy Vlaardingz Vissers jent,
En andere Burgers mede,
Ook die lezen dit prezent,
In and’re Vissers Stede.

Ik breng u hier ter baan,

Een Boeksken kleyn van Bladen,
Het welk ik heb gedaan,
Door geweldig aanraden.

Van eenig’ Vissers jong,

Dat ik in Druk zoud’ geven,
Als ik zomtyds eens zong
Van ‘t geen ik had geschreven.

Maar ‘t was niet wel mijn zin,

Ik zeyd, hier wel op lettet.
Mijn werk is van ‘t begin’
Met fouten veel besmettet.

Dog even niet te min,

Ik wierd zo ver gedreven
Dat ik dede haar zin,
Om dit in Druk te geven.

Daarom zo bid ik dijn,

Die ziet en komt te merken,
Datter veel fouten zijn
In deze mijne Werken.

Dat hy my dog verschoond,

De feyl van my geschreven;
Want ik heb ‘t noyt getoond,
Of meer mijn Pen gedreven.

Te schryven Digt of Lied,

Als in dit Boekjen kleynig;
Daarom bespot my niet,
Is mijn verstand wat weynig.

‘t Is niet om eer of prijs,

Dat ik het heb geschreven,
Want al is den Mensch wijs,
Hy heeft zijn feylen even.

Hoe veel te meer van mijn,

Als gy zult konnen bemerken,
Datter veel fouten zijn,
In deze mijne Werken.

Die noyt (in zulken schijn)

Hier van ben onderwezen,
Als ‘er veel Digters zijn,
Die vreemde Boeken lezen.

Want ik van Jonkheyt teer,

Tot nog mijn gantsche leven
Heb op ‘t onstuymig Meer,
Tot Vissen my begeven.

Zo dat ik ben gestigt,

Meerder tot Vissen vaardig,
Als te maaken een Digt:
Of Zang, of Liedjen aardig.

Dus als gy nu opregt,

Bevind een Lied of Digte,
Gedenkt den Visser slegt,
Die u dit Boekje stigte.

Vaard wel.

R. de K. ‘t is Vissers werk.