Het monster van de oorlog

[p. 98]

Ik heb nu net een jaar gemoord

‘Wat moet mijn zoon worden?’
(De zoon is de held aan 't front.)

Ik heb nu net een jaar gemoord,

Verminkt, geslacht, gestoken,

Gejammer en gesteun gehoord,

En lijkenlucht geroken.

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat

Volg' ik de Tien Geboden -

'k Bedoel dan die voor den soldaat,

Dat 's tienmaal: ‘Gij zult dooden!’

'k Ben één dier veel bewonderden,

Die echt goed mikken konden,

Ik heb al vele honderden

Naar 't vroege graf gezonden.

Ook bommen gooien was mijn werk,

Ik smulde van die dingen!

'k Heb heel wat kerels, jong en sterk,

In stukken laten springen.

Een arm lag hier, een kop lag daar,

Een been hoog in de boomen,

En één keer heb ik er zoowaar

Een kiekje van genomen!

Eerst werd 't mij wel eens wee en bang,

Dat wil ik niet ontkennen,

Maar twaalf, twaalf maanden lang!

Dan ga j' er wel aan wennen!

Ja, mijn (koel-)bloedigheid is groot,

'k Màg wel zoo'n beetje slachting;

Ik geef niet om een ander's dood -

Is dat geen ‘doodsverachting?’

[p. 99]

 

En steken met een bajonet!

 

Vergiftigen met gassen!

 

Maar 't meeste heb 'k mijn hart gezet

 

Op bloed en bloed in plassen!

 

 

 

En is ons moordwerk eens voorbij

 

Dan zal 'k me dood verkniezen;

 

Hoe moet 'k me in de maatschappij

 

Een passend handwerk kiezen?

 

 

 

Ik weet wat. Eén vak, dat ik ken!

 

Al staat het ook wat lager,

 

Maar een, waar 'k héél geschikt voor ben,

 

Ik weet het: ik word slager.

 

 

 

Charivarius (1870-1946)

Gijsbert Johannes Nolst Trenité volgde verschillende studies en was onder meer werkzaam als leraar. Hij werd beroemd als ‘Charivarius’: de schuilnaam die hij gebruikte voor een rubriek in het weekblad De (Groene) Amsterdammer waarin hij met name slordig en modieus taalgebruik hekelde. Dat hij zijn satirisch talent ook voor andere zaken inzette, blijkt uit zijn verzamelbundels Ruize-rijmen (1914-1918). In het derde deel daarvan komt een uiterst felle reeks ‘Oorlogs-rijmen’ voor, waar ook dit gedicht deel van uitmaakt. (‘Ruize’ in de bundeltitel slaat op de geaffecteerd-modieuze uitspraak van het te pas en te onpas ter versterking gebruikte woordje ‘reuze’.)