Gertrvdis mons.
Gertrvdobergvm sonat Gertrudis montem, à Diuae fortasse tutelaris nomine appellatum; oppidum in sinistra Meruae ripa situm, piscatu nobile. Vbi tanta est tamq́ue felix clupearum captura, Martio fermè mense, quando ordiuntur, vt die vno supra decem & octo alosarum millia retibus & sagenis capta in numerum relata acceperim. Neque infelix est in praeterlabente amne piscatio Salmonum & Acipenserum. De huius oppiduli possessione ingens fuit maiorum nostrorum tempestate controuersia, Hollandis hinc illinc Brabantis eam sibi vendicantbus ob situs opportunitatem; eoq́ue res processit, vt Hollandiae Ordines solenni sacramento Principes suos adegerint, ad illius retentionem, contrà Brabanti ad recuperationem. Constat autem ex Annalibus Hollandiae Nobilitatem consueuisse deducere cum comitatu suum Principem in Hannoniam abiturum eò loci vsque. Paret Arausino Principi, qui oppidum ab hostibus interceptum, operibus, propugnaculis, fossisq́ue ita communiuit, vt inter inexpugnabilia non immeritò numeretur.