pressionisten een stuk kleuriger. Zilcken maakt studiereizen door Frankrijk, Engeland, Algerije, Italië en Egypte. Noord-Afrika is voor hem als schilder een grote bron van inspiratie. Hij wordt gerekend tot de belangrijkste Nederlandse oriëntalisten van zijn tijd.
Niet alleen als etser en schilder, maar ook als schrijver laat Zilcken zich gelden, zowel nationaal als internationaal. Zijn stukken - beschouwingen over Nederlandse kunst van tijdgenoten - worden gepubliceerd in Nederlandse bladen, als De Amsterdammer en Elsevier's, maar zijn werk verschijnt ook in het Engels en Frans.
Typerend voor het oriëntaalse werk van Zilcken - olieverfschilderijen en etsen - is zijn aandacht voor de oosterse architectuur. Mensen spelen een ondergeschikte rol. Verder wordt dit werk gekenmerkt door een schetsmatige opzet. In 1892 exposeert Zilcken in New York etsen met thema's uit Algiers.
Zilcken is tijdens zijn leven diverse keren onderscheiden. Hij wordt Officier in de Orde van Oranje-Nassau, Officier in de Kroonorde van Italië, Ridder in de Orde van Leopold van België en Officier in het Legioen van Eer. Zijn laatste jaren brengt hij door in Frankrijk.